
Хуш он миллат агар бедор бошад,
Мисоли ҷабҳаи аҳрор бошад.
Ғуломи золимон ҳаргиз нагардад,
Зи нав гар соҳиби афкор бошад.
Ба ҷамъи золимон пирӯз гардад,
Агар як дидаи бедор бошад.
Бувад хомӯш агар як умр танҳо
Ба зери сояи озор бошад.
Зи ингуна хамӯшон дар ду олам,
Худо аз ҷамъашон безор бошад.
Хуш он миллат агар бедор бошад,
Қарини ҷабҳаи аҳрор бошад.
(Пайрави Иқбол)