Ихтиёри хеш гум кардем андар ин замон,

Чунки манқурти низоми зарбу маҷбурем мо.

Мубталои Шӯравӣ гаштем дур аз асли хеш,

З-он ки аз афкори нав аз асри нав дурем мо.

Худкуши бегонахоҳу мурдапарварҳои дун,

Дар сари ақвоми худ сарпанҷаи зӯрем мо.

Эй Худо раҳме ба ҳоли миллати бечора кун,

Бас машаққат дидаҳои зинда дар гӯрем мо.

Ашки модарро бубин селоби ғам аз дидаҳо,

Боз гӯйи насли фардо фарди масрурем мо?!

Рушди мо андар куҷову пешрафти асри нав,

Бо каду бо пахтаву харбуза мағрурем мо.

Ихтиёри хеш гум кардем андар ин замон,

Сархами хардоварон манқурти маъмурем мо.

(Пайрави Иқбол)

* * *

اختیار خویش گم کردیم اندر این زمان

چونکه منقورت نظام ضرب و مجبوریم ما

مبتلای شوروی گشتیم، دور از اصل خویش

زآنکه از افکار نو، از عصر نو دوریم ما

خود‌کش بیگانه‌خواه و مرده‌پرور‌های دون

در سر اقوام خود سرپنجه زوریم ما

ای خدا، رحمی به حال ملت بیچاره کن

بس ‌مشقت دیده‌های زنده در گوریم ما

اشک مادر را ببین سیلاب غم از دیده‌ها

باز گویی نسل فردا، فرد مسروریم ما

رشد ما اندر کجا و پیشرفت عصر نو

با کد و با پخته و خربزه مغروریم ما

اختیار خویش گم کردیم اندر این زمان

سرخم خر‌داوران منقورت مأموریم ما

(پیرو اقبال)